υσωπίς

Α

(κατά τον Ησύχ.) «ἡ σάμψυχος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕσωπος / ὕσσωπος «είδος φυτού» + κατάλ. -ίς, -ίδος (πρβλ. πινακ-ίς)].